Ocena opowiadania "Nothing Happens Without A Reason"

PRZYPOMINAMY O NABORZE!!!

Witajcie!

Dziś oceniamy bloga Harrmione, autorstwa Natalie Hutcherson (Nothing Happens Without A Reason). Poniżej umieszczamy kilka informacji o blogu. Życzymy miłej lektury! 

Zespół SKP

Nothing Happens Without A Reason

Autor: Natalie Hutcherson

Tagi: #szkoła #czasy Harry'ego #rok czwarty #odbiegające od kanonu

Fabuła: Hermiona Granger ma piętnaście lat i uczy się w największej szkole dla młodych czarodziejów - Hogwarcie. Na pewnej pamiętnej Ceremonii Przydziału dochodzi do małego incydentu z tą oto czarownicą. Tiara nie przydziela jej do żadnego domu, więc dyrektor Albus Dumbledore daje dziewczynie możliwość zmieniania swojego przynależenia. Nadchodzi czwarty rok w szkole, szatynka przechodzi do Domu Godryka Gryffindora. Jej życie mogłoby się wydawać idealne, lecz jednak to tylko pozory… Ludzie zaczynają się zmieniać, zaczynają się bać. Mroczne dni nadchodzą wraz z powrotem Voldemorta i jego nowej popleczniczki. Jako Wybraniec, Harry ma uratować świat i wypełnić swoje przeznaczenie, jednakże życie jest jak pudełko czekoladek i on nie wiedział, co mu się trafi.

OCENIAMY!

1. Fabuła

● Snovi: Mało jest w języku polskim opowiadań o pairingu Harry + Hermiona, także za to masz u mnie bardzo duży plus. Niestety, mało mi Harrmione w Harrmione. W sumie jest to blog o nich, a… nie ma między nimi wielu scen, rozmów czy jakiejkolwiek akcji, także to mnie ubodło.  Głównie skupiasz się na uczuciach Rona do niej, niż na głównym pairingu i ich relacjach. Rozpoczęłaś wiele wątków i bardzo łatwo mi się w tym pogubić, mówiąc szczerze. Musiałam czasem wracać do początku rozdziału czy zdania, by zrozumieć o co chodziło. Otwarłaś wątek złości Lany na Hermionę, Evana i Lany, Umbridge, Lany i Draco, nowej śmierciożerczyni i jeszcze kilka innych i strasznie ciężko się połapać. Czytając, czasem mam wrażenie, że to Panna Black, a nie Granger, jest główną bohaterką. Moją radą na przyszłość jest, byś przed wprowadzeniem kolejnego pomysłu, najpierw w jakiś sposób naprowadziła czytelnika na poprzedni. Podoba mi się za to tajemniczość, zagadki dla czytelnika: jak na przykład kim jest Czarna? Dlaczego Hermiona jest podatna na cztery domy? 

●Anastasia Curs: Fabuła, fabuła, fabuła… Cóż, masz dopiero opublikowanych osiem rozdziałów, więc dużo jeszcze powiedzieć nie mogę, ale… Prawie powtórzę swoje słowa z poprzedniej oceny: masz bardzo, bardzo dużo pomysłów i one aż „biją”, jeśli mogę użyć takiego czasownika, z Twojego tekstu, Natalie. Lecz nie są one dopracowane. Mam wrażenie, że myśli o nich walczą w Twojej głowie, tocząc zażarte bitwy o pierwszeństwo, a te walki są równe – właśnie dlatego wygrywa raz jeden pomysł, raz drugi, nigdy nie ten sam. Na skutek tego panuje takie zamieszanie w tekście, że kilka minut po przeczytaniu, nie wiem w zasadzie, co było w nim zawarte i  zaczynam od początku.

Czytam jeszcze teraz. Nadal nic. Plączesz wątki, nie wiem, czy to Hermiona ukrywa swoje złe oceny przed rodzicami? Czy ktoś inny? Kłótnie Umbridge i Hermiony, tego też nie rozumiem. Są przemyślenia Grangerówny odnośnie do tego, że Potter nie wie, iż dostała dwie kary jednego dnia, bo go broniła. Jak nie wie, skoro jest z nią na jednym roku, w Gryffindorze? Jest scena z Tiarą przydziału. Tu dziewczyna wybiera Ravenclaw. To jest jakieś niespełnione marzenie, sen, wspomnienie, czy co…? 

To w końcu Ginny, czy Hermiona? Czy słynny Harry Potter nie może się jeszcze określić w swoich uczuciach?  - To kolejny przykład niespójności. 

          
I ostatnia scena ósmego rozdziału. Odnoszę przykre wrażenie, że ten pocałunek został dodany przez Ciebie, Natalie, na siłę. Nie wiem, dlaczego…? Miało ciśnienie fanom podskoczyć? Nie, nie i jeszcze raz nie! Nie jest to w żaden sposób logicznie uzasadnione w tekście.

10/15pkt

2. Bohaterowie

● Snovi: Bohaterowie zarówno mi się podobali, jak i mi się nie podobali. Przede wszystkim brakowało mi trochę kanonicznej Hermiony, zmieniłaś ją: była, moim zdaniem, bardziej waleczna, może wredna? Jak nie ona. Ujęłaś ją jakoś tak, niesmacznie, zupełnie nie w mój gust. Harry Potter jak i postać Rona natomiast pozostała, jak dla mnie, zarówno bez zarzutów, jak i... skomplikowana. Nie licząc tego, że trochę za bardzo zaangażowałaś Rona w Granger – a przecież się nie znali, prawda? Ona nie miała pojęcia kim jest Weasley. Harry zaś jak zwykle: skupiał się na Voldemorcie, na Ginny i przyjaźni z Ronem.  Dodatkowo, uwielbiam Cię za to, że wprowadziłaś OC. To sprawia, że opowiadanie staje się bardziej autorskie. Podobały mi się bardzo charaktery Lany i Evana, mimo, że nie wyjaśniłaś, jak się poznali z Hermioną. W sensie – nie ukazałaś czytelnikowi początku jakiejś ich znajomości, nie rozbudowałaś tego wątku. Niemniej brakowało mi trochę, ja wiem? Można powiedzieć, że życia, w tych bohaterach. Ich naturalnych zachowań: naturalnego chłodu u Snape'a, miłości Hermiony do książek, obżarstwa Rona, paranoi Harry'ego na punkcie wygrania w quidditchu. Mam nadzieję, że zrozumiesz o  co mi chodzi.  No i oczywiście też w pełni nie mogę skreślić tego,  o czym pisałaś, bo przecież masz raptem kilka rozdziałów i może w późniejszych dodasz to, co teraz uważamy wraz z Anastasią za brak?

● Anastasia Curs: Granger, Granger, Granger… Co z nią zrobiłaś? Nie widziałam nigdzie napisu, iż będzie ona postacią tak niekanoniczną – musisz to uwzględnić w opisie, żeby było jasne, bo ja oczekiwałam starej, dobrej Hermiony…

Brak kanonu… Nie krzywdź mnie tak niekanoniczną Herminą, błagam. Granger w życiu by tak nie pomyślała! Jak już się oswoiłam z taką Grangerówną, to nie stanowiło to dla mnie problemu, jednakże początek był ciężki. Tak swoją drogą, brakuje tu przecinka, a nawet dwóch:  

„choć nie wiedziała, od kogo to było, wykluczyła Rona…”

Ronald… Skąd nagle jego miłość? Oni się nie znają. Nielogiczne.

Najbardziej podoba mi się Potter. Jest dokładnie taki, jaki (według mnie) powinien być. Oczarował mnie. Moje wyobrażenia… Nieśmiały zielonooki chłopiec. Brakuje trochę jego gryfońskiej odwagi, ale… Po przeczytaniu dzisiaj pewnego opowiadania, jestem oczarowana dojrzałym, a jednocześnie tak dziecięcym Potterem i dzisiaj wszystko w ten sposób odbieram, wybacz ;)

Dalej… Lana Black – po wspomnianej już scenie z pocałunkiem, jestem przekonana, iż jest ona postacią chorą. Psychicznie, tak troszku. Skąd to nagłe wzięcie na siebie przewinienia Dracona? Evan – zaczynam się nim interesować. Dlaczego, w takim razie, jest go tak mało? Ubolewam nad tym.

Tu plus ponownie za odwagę, potrzebną do zabrania się za tzw. OCki.

7.5/15pkt

3. Poprawność językowa 

● Snovi: O wiele łatwiej czyta się opowiadania, gdy tekst jest wyjustowany i z akapitami - u Ciebie mi tego niestety zabrakło.  Poniżej wymienię rzeczy, które najbardziej rzuciły mi się w oczy. 

1) Masz nieco problemów z dialogami

- Często popełniasz błąd, nie dodając kropki w miejscu, które wskazałam. Drugi błąd, wydarzył Ci się w prologu, a potem w tym miejscu, podanym wyżej: rozdział 3.

2) Wielokropek

- Ilekroć go stosujesz, nie ważne gdzie, za każdym razem robisz to w sposób przedstawiony powyżej. A wielokropek składa się z trzech kropek - jakkolwiek brzmi to zdanie, tak właśnie jest.  (uśmiech)

3) Myśli bohaterów

- O wiele lepiej czytało by się takie wtrącanie, gdybyś stosowała je kursywą jak przy pierwszym podkreśleniu i gdyby po prostu, wyglądało to tak. "Głupek - pomyślała(...)" oraz "Jutro wszystko wróci do normy. Sprawa z Laną się wyjaśni, a ten cały Potter nie będzie wiedział kim jesteś - biła się z myślami (lub podobne określenie, by uniknąć powtórzenia) i poszła na górę."

4) Pierdoły, które mi się nie podobają

   

- W Hogwarcie, wszelkie "mugolskie" sprzęty, typu: w tym przypadku prawdopodobnie walkman, komórki, suszarki etc. były niedopuszczalne. 

- O ile wiem, ołówki i kartki siedzieć nie potrafią. 

5) A tak już bardziej ogólnie: masz duży chaos w rozdziałach, połykasz przecinki i zdarzają się powtórzenia. Nie podobają mi się też Twoje wtrącania, czasem ciężko się połapać kto w danym momencie mówi, o kim myśli i co się dzieje, jednak o tym pozwolę mówić już Anastasii Curs. 

● Anastasia Curs: Snovi, dziękuję pięknie za głos ;)

Tak więc… Nie będę już wspominać o tym, co napisała Snovi, tylko przejdę do własnych przykładów.

1) To jest właśnie to, o czym wspomniała na koniec swojej wypowiedzi Snovi. W nawiasie dodajesz swoje własne dopiski. Przeszkadzają mi występujące w tekście wtrącenia, jakby od samej autorki. One są niepoprawne. To nie jest scenariusz, gdzie występują didaskalia.

Na zasadzie "nie myślcie sobie, że..."

Tu ponownie niepotrzebny dopisek autorki. Natalie albo uchwycisz takie wyrażenie w tekście albo rezygnujesz z niego. 

2) Często nie rozumiem, czyja, w danym momencie, jest perspektywa. I za Chiny Ludowe, nie jestem w stanie się odnaleźć w tekście.

3) Liczne błędy, takiej jak ten, wynikające zapewne z niesprawdzeni swojego tekstu, bądź też braku bety. Lub braku dobrej bety.

4) Proszę, nie traktuj swojego czytelnika jak debila. Na pewno fan Pottera wie, co to OPCM i nie potrzebuje dodatkowego objaśnienia w nawiasie.

            5) Przykład błędów w dialogu. 

Spacja musi być po myślniku. Jest myślnik][spacja][tekst]. Musisz jeszcze ujednolicić zapis dialogów – raz stosujesz myślniki, raz półpauzy, pauzy itp… Trzeba to ogarnąć ;)

Poprawnie:

„– To już naprawdę przesada! – powiedział (…)”

Kolejny błąd. Powinna być spacja między wypowiedzią a myślnikiem.

Poprawnie:

„(…) – Tak nie wolno! – wykrzyknęła, a Dolores (…)”

            6) Niewłaściwa odmiana i zapis domów w Hogwarcie.

Slytherin ~~ Slytherinu

Gryffindor ~~ Gryffindoru

Ravenclaw ~~ Ravenclawu

Hufflepuff ~~ Hufflepuffu

            7) Pierdoły, która tak bardzo mnie denerwują…

Biedny Potter, wielokrotnie podrywany przez Weasleya… Nic tylko współczu… Ej, chwila! Potter podrywany przez Weasleya? Potter, który nie zwracał uwagi na romantyczne liściki Weasleya? Okrutne. To właśnie wynika z tekstu.  

I kolejna…

Brak kanonu… Nie krzywdź mnie tak niekanoniczną Herminą, błagam. Granger w życiu by tak nie pomyślała!

           Co do wypowiedzi Snovi: mugolskie elektroniczne sprzęty po prostu nie działają w Hogwarcie – magia zakłóca, niszczy je, sprawia, że nie działają po prostu.

Jeszcze jedna: jak, do licha, matka Hermiony znalazła się w Hogwarcie, robiąc jej kazanie o beznadziejne oceny? Jeśli dobrze pamiętam, to mugole NIE WIDZĄ Hogwartu - jedynie stare ruiny z tabliczką informującą o niebezpieczeństwie. Nie byłoby to dla mnie żadnym problemem, gdybyś to jakoś wytłumaczyła logicznie, jak to możliwe itp. - niestety, tego nie było, więc... Dla mnie jest to błąd.

            8) Przedostatnią rzeczą jest trzykropek, który w tym przypadku jest dwukropkiem…

Szlag mnie zalewa, bo jak można było zauważyć, bardzo lubię go używać, wręcz niestety nadużywam.
„…” nie: „..”

            9) Ostatni punkt, nareszcie.
Pewnie zarówno dla mnie, jak i dla Ciebie, był od długo wyczekiwany :)

Tak podsumowując: powtórz interpunkcję, poprawny zapis dialogów, w niektórych przypadkach sprawdź składnię. Czasami trzeba sprawdzać zgodność z książkami. A prawie bym zapomniała! Odmienianie imion! Evana, nie Evan'a. Tak samo Grangerówny, nie Granger'ówny. 

Akapity, błagam o to na kolanach! Proponuję też jaśniejsze rozdzielenie fragmentów, a przede wszystkim zmniejszenie ich ilości, a postawienie na długość poszczególnych części. Jakość, nie ilość.

Pisząc „jaśniejsze”, mam na myśli:

[tekst]

[jedna spacja pomiędzy tekstem, a magiczną rozdzielającą gwiazdką]

***

[ponownie spacja]

            [tekst]

5/15pkt

4. Oryginalność

● Snovi: W prologu umieściłaś list i szczerze powiedziawszy, byłam przekonana, że będzie on do Harry’ego i Rona, a tu proszę… Zaskoczyłaś mnie tym już na wstępie.  Co prawda nieodpowiadanie na listy jako brak komunikacji, jest trochę oklepanym tematem, ale nie zarzucam Ci niczego złego. Podobało mi się to, że Hermiona jest podzielona między cztery domy, choć… Moim zdaniem nie zostało to w pełni wyjaśnione, poza krótką retrospekcją w rozdziale 4. Oczywiście dodatkowy plus za postacie Lany i Evana. Nie specjalnie lubię OC w opowiadaniach, a tu jakoś tak… Wpasowały mi się idealnie.

 

● Anastasia Curs: Zachowanie Ronalda mimo wszystko nie jest wyjątkowo oryginalne. W tego typu opowiadaniach, on zawsze będzie jej nienawidził z całego serca, albo kochał na zabój. Dlaczego raz nie może być zwyczajnym kumplem? Reszta bez większego zarzutu z mojej strony ;)
Trudno jest mi oceniać całość, bo... Jest jej mało. Jak już wspomniała Snovi, list jest troszkę oklepanym tematem, ale nie najgorzej wypadł. Brakuje mi, bardzo brakuje rozwinięcia wielu wątków, aby mieć większe pole widzenia, co mnie boli.

9,5/15

5. Punkty dodatkowe

● Snovi: Dodaje Ci je kolejno za: piękny szablon, cudowny sposób, w jaki "mówisz" do czytelnika w notkach rozdziałowych oraz za to, że dość regularnie dodajesz posty.

● Anastasia Curs: Punkty dodatkowe za dwie postacie OC. Mimo tego, iż nie są one dopracowane, wręcz przeciwnie, dużo im brakuje, to trzeba mieć swego rodzaju „odwagę”, aby zamieścić je w tekście. Dużo tu powiedzieć nie mogę – dopiero z czasem, kiedy będziesz mieć opublikowaną większą ilość rozdziałów, okaże się czy są one dobrze poprowadzone czy też będą stanowić minus opowiadania. Dodatkowo punkt jeszcze, za to iż sama zauważyłaś w którymś ze wstępów, że w Twoim opowiadaniu jest zbyt dużo dialogów, a zbyt mało tekstu. Wirtualna pjona! ;)

2,5/5

OCENA KOŃCOWA

34,5 / 60 pkt.

Znakomicie!

Droga Natalie

Twój blog ma naprawdę ogromny potencjał. Pracuj nad nim, pomyśl nad zatrudnieniem bety i może raz jeszcze na spokojnie przejrzy całe swoje opowiadanie. Proponujemy Ci też, byś przemyślała wprowadzone pomysły - możesz je sobie rozpisać, np. w Wordzie, by było Ci wygodniej. Jeżeli masz problemy, zawsze możesz się zwrócić do nas o jakieś rady - to samo tyczy się pytań. Ja osobiście (Snovi) będę zaglądać na Twojego bloga i sprawdzać Twoje postępy.

Trzymamy kciuki za Twoje sukcesy i życzymy powodzenia w dalszym prowadzeniu opowiadania.

Pozdrawiamy

Anastasia Curs & Snovi
oraz reszta Zespołu SKP

W komentarzach zostawcie własną opinię na temat tego opowiadania! 

Zapraszamy na www.still-gone.blogspot.com